Itxi

Gizartea

Koronabirusa

Azterlan batek dio momentuz ez dela beharrezkoa errefortzuzko txertaketa orokor bat egitea

Agentziak | EITB MEDIA

Adituen arabera, azkenean hirugarren txertoak jartzen badira, onurak arriskuak baino handiagoak izango diren zirkunstantziak eta biztanle-talde zehatzak identifikatu beharko dira.

  • Koronabirusaren kontrako txertoa. Argazkia: EFE.

    Koronabirusaren kontrako txertoa. Argazkia: EFE.

Herritar guztiei dosi indargarri bat ematea ez da "egokia" pandemiaren une honetan, gaur egungo txertoek eraginkortasun handia dutelako covid-19 larriaren gaixotasuna prebenitzeko, delta aldaera barne, The Lancet aldizkarian argitaratutako nazioarteko ikerketa baten arabera.

Mundu Osasun Erakundeko (MOE) eta beste erakunde batzuetako zientzialariek osatutako nazioarteko talde baten ikerketak argitaratutako proba kliniko eta behaketa-azterlan guztien datuak aztertu ditu. Adituen arabera, txertoek "oso eraginkorrak izaten jarraitzen dute gaixotasun larriaren aurka", baita arrisku handieneko aldaerek eragindakoen aurrean ere.

Behaketa-ikerketetan lortutako batez besteko emaitzen arabera, egungo txertaketak gaixotasun larriaren aurkako % 95eko eraginkortasuna erakusten du, bai delta aldaeraren kontra, bai alfa aldaeraren kontra, eta % 80koa horietako edozeinengatik kutsatzearen aurka.

Txerto eta aldaera mota guztietan, babesa handiagoa da gaixotasun larriaren aurrean arinaren aurrean baino, zientzialarien arabera.

Egileek gaineratu dutenez, nahiz eta jakin txertoak ez direla hain eraginkorrak sintomarik gabeko covid-19aren eta transmisioaren aurka, inokulazio-indize handia duten populazioetan, txertoa hartu ez dutenen gutxiengoa da kutsatze-bektore nagusia, bai eta gaixotasun larria izateko arrisku handiena duen taldea ere.

Adituek azpimarratu dutenez, txertoa jaso duten pertsonen artean birusaren aurkako antigorputzak jaisten badira ere, horrek "ez du esan nahi gaixotasunaren aurkako txertoen eraginkortasuna murriztu behar denik".

Horien arabera, covid-19 birulento baten aurkako babesa, antigorputzen erantzunagatik ez ezik, erantzun immuneagatik eta zelulen bidezko immunitateagatik izan daiteke, eta azken bi horiek gehiago irauten dute.

"Oro har hartuta, eskuragarri dauden azterlanek ez dute froga sinesgarririk ematen gaixotasun larriaren aurkako babesaren gainbehera nabarmena dagoela egiaztatzeko, hori baita txertaketaren helburu nagusia", adierazi du Ana María Henao-Restrepo azterlanaren egileetako batek.

Espezialista horren esanetan, txertoen horniketa mugatua denez, ahalik eta bizitza gehien salbatu ahal izango da prestakinak "larri gaixotzeko arrisku nabarmena duten eta oraindik txertoa jaso ez duten pertsonei eskaintzen bazaizkie".

Azken batean, indartze-txertoa emateko onurarik balego ere, oraindik inokulatu ez diren pertsonei hasierako babes hori ematearen onurak ez lituzke gaindituko. Izan ere, Henao-Restreporen ustez, txertoak gehien behar dituzten lekuetan ematen badira, horrek "pandemiaren amaiera bizkortu lezake, aldaeren bilakaera inhibitzen baitu".

Adituen arabera, azkenean indargarri-txertoak erabiltzen badira, onurak arriskuak baino handiagoak izango diren zirkunstantziak eta biztanle-talde zehatzak identifikatu beharko dira.

Nolanahi ere, horien esanetan, indartze-dosi bat erabilgarriagoa eta iraunkorragoa izango da etorkizunean aldaera berriei aurre egiteko diseinatutako prestakin bat ematen bada, eta ez gaur egungoak.

Soumya Swaminathan ikerketaren egileak ohartarazi duenez, "txertoa jaso duten pertsonen immunitatea handitzeko ideia erakargarria bada ere", edozein erabaki "ebidentzia zientifikoan oinarritu behar da" eta "pertsonentzako eta gizartearentzako arriskuak neurtu".